ริทสึกะ อุเอโนะยามะรู้สึกเบื่อหน่ายกับเรื่องทั้งหมด—กับโรงเรียน กับสโมสรบาสเก็ตบอลของเขา และแม้กระทั่งกับความหลงใหลที่แท้จริงเพียงอย่างเดียวของเขา นั่นคือการเล่นกีตาร์ จนกระทั่งถึงวันที่เขาพบจุดงีบหลับที่เขาโปรดปรานซึ่งมีเด็กชายแปลกหน้ากำลังอุ้มกีตาร์ที่สายขาด ในตอนแรก อุเอโนะยามะไม่ใส่ใจกับมาฟุยุ ซาโต้และพฤติกรรมแปลก ๆ ของเขา แต่เมื่อตั้งใจ เขาขอให้มาฟุยุร้องเพลง พลังของเพลงนั้นเจาะลึกเขาถึงแก่น